2015-11-24

ต้องไปทำงานละ วันนี้ก็ให้เมย์เที่ยวเองละกัน

ปรากฏว่านางนอนจนถึงบ่ายสามโมง กว่าจะออกจากบ้านก็มืดแล้ว ว่าแล้วก็เสียดายแดดจริงๆ สองสามวันที่ผ่านมาฟ้าครึ้มตลอด วันที่อากาศดีๆ น่าจะออกไปข้างนอกแท้ๆ

แต่ก็เข้าใจนะ ถ้ามีคนพาเที่ยวก็จะเป็นแบบนี้แหละ พอต้องไปเองก็ไม่กล้า กลัวหลง กลัวขึ้นรถไฟผิด ฯลฯ กลัวไปสารพัดอย่าง

สรุปว่าวันนี้ เลิกงานก็ไปเจอเมย์ที่ชิบุย่า ซื้อตั๋วดิสนีย์ กินข้าวเย็นกันง่ายๆ (เรียกเทรุมากินด้วยกัน) แล้วก็แวะไป flower bar ที่ชิโมะคิตะซาว่า

เจ้าของเค้ายังจำเราได้ล่ะ จำใหม่ จำชูได้ ทั้งๆ ที่ไม่ได้ไปมาตั้งนานแล้วนะ

 

2015-11-25

วันนี้ไม่ได้ไปไหน พาเมย์ไปช้อปที่ Kichijoji แล้วก็กลับบ้าน เดี๋ยววันพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปดิสนีย์

2015-11-26

Tokyo DisneySea เล่าแล้วที่ไดอะรี หน้านี้

2015-11-27

วันศุกร์ เมย์ไปโอไดบะคนเดียว อากาศดีมาก ฟ้างี้ใสกิ๊กเลย เมย์บอกหารถไฟไม่เจอ เดินอยู่นานมาก ชิบุย่ามันใหญ่อ่ะนะ ขนาดคนญี่ปุ่นยังเดินหลงเลย

 

2015-11-28 Fuji san tour

 

วันเสาร์ วันนี้เมกุมิพาไปเที่ยวฟูจิ อากาศดีต่อเนื่องจากเมื่อวาน เป็นโชคจองเราจริงๆ

นัดเจอเมกุมิที่สถานีใกล้ๆ บ้านเมกุมิสิบโมงออกสายแบบนี้รถไม่ค่อยติด (ปกติจะติดบรรลัยมาก) แอลรู้สึกผิดนิดหน่อยเพราะจริงๆ แล้ววันนี้มิซุโน่ซัง (สามีเมกุมิ) ต้องเข้าไปออฟฟิตตอนเช้าด้วย คือเขามีธุระอ่ะแหละ แต่ก็อุตสาห์พาไปเที่ยว มีสามีแบบนี้รักตายเลย เทรุอ่ะนะ เดี๋ยวนี้ไม่พาไปไหนเลย ชวนไปก็บอกขี้เกียจ;(

จุดหมายแรก Kawaguchiko

 

อากาศดีมากกกก ฟ้าไม่มีเมฆเลย แต่ถ่ายรูปออกมาย้อนแสงโพดๆ แทบไม่เห็นหน้าคนเลย 55++

แต่เมย์ก็พยายามนะ ได้รูปสวยๆ มาพอประมาณ

 

ออกจากนี่ก็ไปแวะที่โรงงานชีสเค้ก ได้โรลเค้กมาหนึ่งกล่อง

 

ตามด้วย Winery

 

เคยมาที่นี่กับเมกุมิแล้วเมื่อสองปีที่แล้ว จำได้ว่าน้ำองุ่นเค้าอร่อยมาก แต่ก็แพงมากเช่นกัน ขวดเล็กๆ เอง 1200 เยน ก็ซื้อมาสองขวดกับไวน์ด้วย ซื้อเกินหมื่นเยน ส่งถึงบ้านฟรี กำลังคิดหนักเลยเพราะมันหนักมาก เดี๋ยวซื้ออย่างอื่นอีก

 

มื้อกลางวัน โฮโตอุด้ง ที่ร้านเอสกิโม

 

ชื่อร้านนี้ใหม่ตั้งให้เอง เพราะร้านมันเหมือนอิกลูเลยล่ะ มีรูปให้ดู

เมกุมิบอกว่าเหมือนอึ เหมือนตรงไหนอ่ะ? ง่า
โอโตอุด้งก็สวยงามและเยอะตามสภาพ มันไม่เหมือนอุด้งธรรมดาตรงไหน? เส้นมันจะใหญ่ๆ แบนๆ ว่าไปแล้วก็คล้ายๆ คิชิเม็งของนาโกย่านะ แต่โฮโตอุด้งจะอุดมไปด้วยผัก ใส่มันทุกอย่างเลย ฟักทองด้วย อุด้งทั่วไปจะไม่จัดเต็มขนาดนี้
ก็เป็นของดีเมืองยามานาชิอ่ะนะ อยู่ป่าอยู่เขาแบบนี้ อาหารทะเลไม่มีหรอก

กินข้าวเสร็จ มิซุโน่ซังเสนอว่า ไปฟูจิชั้น 5 กันมั้ย ใหม่เคยไปกับเทรุมาแล้วแต่มิซุโน่ซังกับเมกุมิไม่เคยไป อากาศก็เป็นใจด้วย

ไกลพอสมควรเลยนะ กว่าจะขึ้นมาถึงชั้น 5 ได้ อากาศก็หนาวมาก ติดลบเลยล่ะ ไม่ได้เตรียมตัวว่าจะมาเจออากาศหนาวขนาดนี้ก็สั่นงั่กๆ กันไป ที่ฟูจิชั้น 5 เริ่มมีหิมะให้เห็นแล้วด้วย หนาวจับจิต

 

 

 

 

แวะกินเมล่อนปัง อร่อยเนอะ อบมาร้อนๆ

 

 

ขอบคุณไกด์ผู้ใจดีทั้งสองคน พาเที่ยวตลอดปีเลย

เอาใหม่ๆ ไม่เห็นฟูจิซัง

**วันนี้ปวดท้องทั้งวันเลย อาการแบบนี้กลับมาอีกละ เป็นเพราะข้าวปุ้นหนูเมย์แน่ๆ เผ็ดสลบขนาดนั้น เทรุบอกว่า ขนาดไม่ได้กินแค่ล้างจานเฉยๆ ยังเผ็ดเลย
ออกจากฟูจิชั้น 5 ก็ได้เวลาเราไปทำภารกิจที่มาทำวันนี้… ช้อปปิ้งที่โกเท็มบะ

รถก็ติดนะ กว่าจะออกจากฟูจิซังมาถึงโกเท็มบะได้ก็ห้าโมงเย็น มืดแล้วอ่ะ แต่ก็ดีตรงที่ว่าคนน้อย ส่วนใหญ่คนที่มาจากโตเกียวเค้าก็กลับกันหมดแล้ว ได้ช้อปแบบสบายๆ เลยวันนี้ ไม่ต้องเบียดใคร

 

 

เวลาน้อยมากๆ เลย ยังช้อปไม่สะใจเลย เมย์ก็กวาดซื้อของฝากตามที่คาด 55++ ได้เสื้อหนาวให้พ่อหนึ่งตัวจากไนกี้ รองเท้านางซื้อฝากแฟน และอื่นๆ ใหม่ก็ได้เสื้อกันหนาวมาหนึ่งตัวจากอดิดาส (กพ นี้จะไปฮอกไกโดพอดี ได้ใส่เสื้อใหม่ไปเลย อิอิ)

ตอนหลังดูราคาในเว็บแล้ว สามหมื่นเยน ซื้อมาในราคา 4,600 เยนเอง โอ๊ยยยย เสียดาย รู้อย่างงี้น่าจะซื้ออีกตัว เผื่อแม่ด้วย

ไม่เป็นไร 23 ธค นี้ ไปถอนอีกที โบนัสออกด้วย ช้อปได้แบบชิวๆ

ช้อปกันจนหยดสุดท้าย ถึงเวลาปิด มื้อเย็นทานกันที่ร้านอาหารอิตาเลียนในโกเท็มบะนั่นแหละ เขาเปิดถึง 21.00 ออกจากนี่ก็ตรงกลับโตเกียวเลยจ้า

 

เสียวมากว่าจะขึ้นรถไฟเที่ยวสุดท้ายกลับบ้านไม่ทัน แต่ออกดึกๆ แบบนี้รถมันไม่ติดแล้วนะ ก็เลยถึงโตเกียวเร็วกว่าที่คิดไว้ ทันขึ้นรถกลับบ้านพอดี

มิซุโน่ซังใจดีมาก บอกว่าถ้าไม่ทันเที่ยวสุดท้ายจริงๆ จะขับไปส่งถึงบ้านเลย แต่ใหม่ไม่กล้ารบกวนขนาดนั้นหรอก ถ้าไม่ทันจริงๆ ก็นอนที่บ้านเมกุมิละกัน ดีนะที่ทัน

คงไม่ต้องบอกนะว่าแบกของกินซะเหนื่อยเลย แบบว่ามันเยอะจริงๆ อ่ะ ซื้ออะไรกันก็ไม่รู้ บ้าหอบฟางมาก 55+ ดีนะที่ส่งไวน์ไปก่อนแล้ว ใหม่เลยได้ช่วยเมย์ถือของด้วย

 

พรุ่งนี้มาต่อตอนสุดท้ายจ้า