2016-06-25

เมกุมิบอกตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่เจอกัน (หลังโกลเด้นวีค) ว่าจะชวนไปเก็บโมโม่ประมาณต้นเดือนก.ค.

แต่ปีนี้ สวนผลไม้เปิดซีซั่นเร็วกว่าทุกปี คิดว่าถ้ารอถึงเดือนหน้า อากาศน่าจะร้อนมากไม่ค่อยน่าเที่ยวเท่าไหร่ ก็เลยสรุปว่าไปกันเดือนมิ.ย. นี้เลย

ตอนแรกเหมือนฝนจะตกด้วยนะ ดูพยากรณ์อากาศแล้วไม่โอเคเท่าไหร่ แต่เมกุมิบอกว่าไม่จำเป็นต้องจอง ถ้าอากาศไม่ดีก็แคนเซิล ไปๆ มาๆ ฝนไม่ตก แค่ฟ้าครึ้มๆ แต่ก็มีแดดออกบ้างเป็นระยะๆ อากาศไม่ร้อนมาก กำลังดีเลย

นัดเจอกัน 10.30 ที่สถานีใกล้ๆ บ้านเมกุมิ จากบ้านเราไปนั่งรถไปประมาณชั่วโมงเศษ วันนี้เทรุต้องไปมหาลัย ก็เลยอดไปเที่ยวด้วยกันเลย (จริงๆ ก็ไม่เคยไปด้วยด้วยอยู่แล้วอ่ะนะ 55) ออกสายรถก็เลยไม่ค่อยติด หรืออาจจะเป็นเพราะว่าฝนจะตกคนก็เลยไม่ค่อยออกมาเที่ยวกัน

 

Misaka-Noen

ฟาร์มนี้เมกุมิเป็นคนหามา บอกว่าถูกสุดแล้วในย่านนี้ คนละ 1,200 เยน ราคานี้รวมโมโม่แบบเก็บเองกลับบ้าน 2 ลูก แล้วก็ทะเบะโฮไดทานได้ไม่อั้น

 

 

บัสทัวร์มาลงเยอะเหมือนกันเพราะเป็นฟาร์มใหญ่ แต่การบริการเค้าแยกกันเป็นแบบบริการลูกค้าทัวร์กับลูกค้าที่มาส่วนตัว ดีมากๆ เลยอ่ะ เสียงไม่ดัง ไม่วุ่นวาย

 

ใครสนใจเชิญดูข้อมูลในเว็บจ้า Misakanoen (Japanese only) ถ้าปริ้นท์คูปองในเว็บไปได้ลดคนละ 100 เยน

 

 

 

คนที่มากับทัวร์เค้าจะให้เก็บใกล้ๆ นี่แหละ แต่คนที่มาเองต้องไปอีกสวนนึง นั่งรถประมาณ 3 นาที (ไม่ไกลแต่ไม่เดินนะ ร้อน) รถมีออกตลอดไม่ต้องรอนาน ไม่ต้องรอรถเต็ม

เริ่มตื่นเต้นแล้วใช่มะ หุหุ

 

 

เดี๋ยวต้องดูคุณลุงเค้าสาธิตวิธีการเก็บลูกพีชก่อน แล้วเค้าจะปล่อยให้ไปลุยเอง

ขอบอกว่า ที่สวนนี้โมโม่สุก-สุกมาก ชนิดที่ว่าเดินๆ ไปมีร่วงลงมาให้ตามเก็บตลอดตลอด ไอ้เราก็เสียดายนะ ที่ไม่ช้ำเลยก็มี ถ้าเค้าให้ปอกกินได้นี่นะจะกินให้พุงกางเลย 55++ แต่เสียใจนะ สองลูกเท่านั้น

 

 

คุณลุงบอกให้เลือกลูกโตๆ เพราะมันมีหลายไซส์ ลูกใหญ่ๆ ก็จะขายแพง

ใหม่ได้มาใหญ่ลูกนึง กลางๆ ลูกนึง (ดูจากมุมต่ำมันดูโตอ่ะ) สุกมาก นิ่มมาก กว่าจะถึงบ้านคือเละหมดเลยกินไม่ได้ จำได้ว่าเมื่อสองปีที่แล้วที่ไปเก็บมันไม่เป็นแบบนี้เลยนะ แต่ตอนนั้นเค้ามีตะกร้าให้ใส่มันเลยไม่ช้ำเท่าไหร่

 

 

 

เลือกอยู่ไม่นานก็ได้ละสองลูก เค้ามีบันไดให้ปีนด้วยนะเผื่อว่าลูกที่อยากได้มันจะอยู่สูงเกินไปเอื้อมไม่ถึง

ถึงจุดนี้บอกเลยว่า หิวมากกกกก ข้าวเช้าก็ไม่ได้กินมาเพราะรีบ คิดในใจว่า เมื่อไหร่จะเสร็จสักทีจะได้ไปกินโมโม่ให้พุงกลาง (ต้องกลับไปตรงที่เราจ่ายเงินเมื่อกี้) ฮ่าฮ่า

 

 

 

เสร็จภารกิจแล้ว… กินได้แล้วใช่มั้ยทีนี้ ลุยเล้ยยยยยย

 

 

 

ตั้งใจจะกินสัก 20 ลูก แต่เอาเข้าจริงๆ 5-6 ลูกก็จอดแล้ว มีแต่น้ำทั้งนั้นเลย เหมือนกินน้ำเข้าไปเต็มท้อง ฮ่าฮ่า

แล้วเค้าไม่จำกัดเวลานะคะ จะนั่งอยู่ที่นี่จนสวนปิดตอน 17.00 เลยก็ได้ กินได้ไม่อั้น ถ้าอยากกินของคาวเค้าก็มีขาย เมนูเบสิคๆ ล่ะนะ อุด้ง โซบะอะไรพวกนี้ แต่เราก็อยู่ไม่ถึงหรอก อยู่ถึงชั่วโมงมั้ยเหอะ อิ่มแล้วก็ไปต่อ

 

 

ป้ายต่อไปคือโรงงานทำชิงเก็นโมจิ ของดียามะนะชิ น่าเสียดายที่วันนี้โมจิเอ้าท์เล็ทขายหมดแล้ว (สินค้าที่กำลังจะหมดอายุ เอามาขายถูกมาก) ก็เลยไม่ได้ซื้อฝากเทรุเลย แต่ได้พวกเซ็มเบ้มาแทน ราคาเอ้าท์เล็ทเหมือนกัน บางแผ่นมันแตกๆ หักๆ เค้าเลยเอามาเซลส์

กินอิ่มแล้วก็ง่วง นั่งหลับมาในรถ จนเมกุมิปลุกให้ลงไปซื้อข้าวโพด จากนี้ ตามแพลนคือจะไปเหมืองแร่ทองกัน แต่ใหม่บอกเมกุมิว่าไม่ต้องก็ได้ ภารกิจวันนี้คือเก็บลูกพีชแล้วเราก็ทำสำเร็จ mission complete ละ

 

 

 

เอารูปลงติดๆ กัน แต่มันไม่ได้อยู่ใกล้กันนะ นั่งรถพอหลับได้ตื่นนึงเลย

ใหม่มาได้ลูกพีชกล่องนึงจากที่นี่ ตั้ง 10 ลูกแน่ะ 1000 เยนเอง แต่ไซส์เล็กกว่าที่เราไปเก็บมากพอสมควรอยู่ ไม่เป็นไร ลูกเล็กแต่ก็หวานอร่อยดี

 

 

ที่ด้นดั้นมาถึงที่นี่ก็เพราะว่ามิซุโน่ซังบอกว่าแถวนี้มีร้านยากิโซบะอร่อย ใหม่ก็นึกว่าจะเป็นร้านใหญ่โต ปรากฏว่าเป็นร้านแบบบ้านๆ เลย ฮ่าฮ่า

นี่ถ้าขับรถผ่านเฉยๆ ก็คงไม่รู้ว่าเป็นร้านอาหาร เห็นว่ารีวิวในทะเบะล็อกดีมาก เอ้า ลองดูซะหน่อย

 

 

 

ขากลับ แวะไปทาง Izu รถโล่งมากเลย ปกติวันเสาร์อาทิตย์คือรถจะติดมาก

แวะ Service area ตั้งหลายรอบ สาเหตุก็คือว่าคนขับรถง่วงจ้า ก็ ผดส หลับทั้งคันไม่มีใครชวนคุยเลย โด้ปกาแฟก็แล้วก็ยังง่วงอยู่ เลยต้องลงเดินๆๆๆ ใหม่ก็เสียทรัพย์ซื้อของฝากตามเคย อะไรๆ ก็น่าซื้อไปหมด

 

 

เห็นว่าทำมาจากตับปลาหมึก เค็มๆ ดี เอามากินกับข้าวอร่อย ที่ร้านนี้เค้าเอาข้าวมาให้ลองกินดูเลยนะ กินเฉยๆ มันเค็มไง ต้องลองกับข้าวดู

ใหม่ไม่ได้ซื้อหรอกเพราะถามเทรุแล้วเทรุบอกว่าไม่ชอบ แต่เมกุมิซื้อกลับบ้านกระปุกนึง Service area ตรงนี้ใกล้ๆ กับ Izu-Oshima ก็เลยมีอาหารทะเลเยอะ ซากุระเอบิ (กุ้งฝอย) ก็เห็นว่าเป็นของดีของดัง แต่ดูราคาแล้ว ไม่ไหวๆ

เมกุมิแนะนำว่า คามาโบะโกะที่ข้างในเป็นใส้ชีสอร่อยมาก ก็เลยซื้อมาลองดู เอ้ย อร่อยจริงอ่ะ กินทีเดียวหมดถุงเลย 55+

 

ขากลับเมกุมิพาไปส่งที่สถานีรถไฟแล้วก็นั่งรถกลับเข้าโตเกียวเอง ถึงบ้านสี่ทุ่มครึ่ง

วันนี้เท่านี้นะคะ เจอกันใหม่บล็อกหน้า อาทิตย์นี้ใหม่จะไปเก็บเชอร์รี่+บลูเบอร์รี่ คงได้มาเขียนบล็อกอีกรอบ